1999 թվականի հոկտեմբերի 27-ը մեր երիտասարդ պետականության պատմության մեջ թերևս շրջադարձային էր, քանի որ այն նշանավորեց վերջինիս փլուզման մեկնարկը...

Վրացիները կատարեցին իրենց ընտրությունը։ Թե ինչու՞ որոշեցին այդպես` դա իրենց գործն է։ Այդպես ցանկացան։ Փաստորեն, Արևմուտքը այդքանից հետո նույնիսկ Վրաստանին չկարողացավ պահել իր ազդեցության ներքո։ Էն Վրաստանին, որը նույնիսկ պատերազմեց Ռուսաստանի հետ ու տարածքներ կորցրեց...

Աշխարհակարգը ինչպես ուժային է եղել բազմաբևեռ անցյալում և այդպիսին է միաբևեռ ու անցումային ներկայում, այնպես էլ ուժային կլինի բազմաբևեռ կամ երկբևեռ ապագայում։

Ես մեր ժողովրդի մի մասի մոտ դեռ վաղուց մի հետաքրքիր ֆենոմեն եմ նկատել. ում ոտքերը գեշ են, ոտքերն է բացում, ում փորը ծալքերով է, փորն է բացում, ատամնաշարի խնդիր ունեն, բերանն են բացում, երկու բառ իրար կապել չգիտեն, անդադար խոսում են, անգրագետ են, մի նախադասության մեջ տասից ավել սխալ են անում, անդադար գրում են... Միշտ մտածել եմ, լավ, սրանց շրջապատում մի խելքը գլխին բարեկամ, ծանոթ, հարազատ չկա՞, որ բարեկամաբար խորհուրդ տա: Չնայած, գրեթե վստահ եմ, որ դրանք ոչ մեկի խորհուրդը չեն ընդունի:

Այստեղ միակ «դրական» կողմը (սարկազմով, իհարկե) այն է, որ Կազանում Ալիևն ու Փաշինյանը վերելակում առանձնանալու և թղթի կտորի վրա միմյանց երկտողեր գրելու կարիք արդեն չունեին:

Այրեր, ում ցավոք, վստահել եմ Հայրենիքս, Սփյուռքահայեր, ում կարոտած սրտի համար իզուր եմ լացել, Զորականներ, ում զորությունը փողի ու փոխանի մեջ է, Քաղաքական գործիչներ, որոնք լոկ իրենց քաղաքի հայրերն են:

Ես ձեր մեջ տեսնում եմ ձեր սերը, ձեր ջանքը և ոչ թե թերությունները:

Բարերար եւ բազումողո՛րմ Աստուած, Քո անմոռաց գիտութեամբդ եւ անբաւ մարդասիրութեամբդ յիշեա՛ զամենայն հաւատացեալս ի Քեզ եւ ողորմեա՛ ամենեցուն:

Շնորհավորենք վրաց ժողովրդին՝ խորհրդարանական ընտրություններում օտարերկրյա գործակալների դեմ տարած հաղթանակի կապակցությամբ...

Աշխարհի ամենահարուստ մարդկանցից մեկը՝ Իլոն Մասկը, ելնելով իր համոզմունքներից, որ դեմոկրատները վնասում են ԱՄՆ-ին, սկսել է ակտիվ սատարել ընդդիմադիր ուժին՝ Թրամփի ճամբարին: Եվ արդեն շուրջ 180 միլիոն դոլար է ծախսել իշխանությանն ընդդիմացող ուժին սատարելու համար...